Spelen, niet vanzelfsprekend

Spelen, écht spelen... neen vanzelfsprekend is dat niet voor mijn kleine superman. Ik herinner me nog die bergen speelgoed. Daarmee bedoel ik dus drie kasten vol en een berg op de grond en dan nog een deel in de berging. Nu hebben we nog 1 kast en een deeltje op de grond en er staat nog super veel te koop. Buiten met al die rommel met lichtjes, geluidjes, duw en trek dingen, ... noem het op en het vliegt. Vanaf nu enkel degelijk speelgoed. Dus wat blijft zijn houten blokken, duplo, houten treintjes (oké ook eentje van tolo maar daar zijn ze gek op), auto's, noppers, enkele muziekinstrumenten, puzzels, gezelschapsspelletjes en knutselmateriaal. WAUW! Ik kan het typen! Dat was hiervoor onmogelijk, zeker een A4 had ik nodig om alle soorten neer te pennen. Bon... niet belangrijk eigenlijk ;)

Spelen daar ging ik het over hebben. Toen we dus nog die bergen speelgoed hadden was het voor mijn kleine superman leuk om alles overhoop te gooien. De ene na de andere bak ondersteboven houden en in het rond stampen en klaar was dat. 'S avonds kon ik dan onder alle kasten, onder de zetel, achter hoekjes en kantjes speelgoed gaan zoeken om alles terug compleet te krijgen. Hopen frustratie bij mama en papa natuurlijk, maar ook bij mijn kleine superman want eigenlijk deed hij 'niets' de hele dag. Zijn kleine broertje deed natuurlijk vrolijk mee... ons klein kopieerapparaatje.

Ik stopte met de opvang en besloot om veel, maar dan ook echt véél speelgoed te gaan verkopen. Het ene na het andere ging buiten en er staat nog wel wat dat weg mag hoor. Sindsdien gaat het veel beter. Mijn kleine superman kiest nu een bak en daar gaat hij een uur vrolijk mee spelen. Ook zijn kleine broertje kiest er eentje en ze spelen mooi apart, soms ook samen (zoals nu met de trein) en soms door elkaar. Er is veel minder ruzie en veel minder rommel op te ruimen want dat doen ze nu zelf.

Na een tijdje na te denken (en het stiekem ook te testen) kwam ik tot de vaststelling waarom het nu zo anders is. Er zijn verschillende puntjes waardoor het nu zo anders, nee beter, gaat:
- Orde, alles zit in bakken in een kast en geen berg meer op de grond.
- Afgebakend spelen, ze spelen met het ene en moeten dat opruimen voor ze het andere krijgen.
- Structuur, al het speelgoed zit per soort gesorteerd dus duplo bij duplo, houten blokken bij houten blokken, auto's bij auto's (zelfs grote en kleine zitten apart), ...
- Communicatie, daarmee bedoel ik dat mijn kleine superman zichzelf veel duidelijker kan maken in wat hij wil mits zijn spraak sterk vooruit is gegaan.

Het spelen ging hier de laatste maand dus met grote sprongen vooruit, uiteraard blijft fantasiespel moeilijk maar ook daar wordt nu hard aan gewerkt, maar later meer daarover. Mijn kleine superman, kleine broertje, mama en papa zijn dus heel gelukkig met deze vooruitgang en ik ben er zeker van dat er nog vele zullen blijven volgen.