Nieuwe mensen ontmoeten

Vandaag was een fijne, drukke en super gezellige dag en dat het weer mee zat daar kunnen we alleen maar dankbaar voor zijn.
Het stond al enige tijd in de agenda geplant en vooraf ging ik al eens mee op verkenning in het rivierenhof maar wat die dag echt ging brengen was ook voor mij een groot vraagteken.
De facebook groep ASS netwerk Antwerpen had al eerder bijeenkomsten gedaan maar daar was ik niet bij mits ik nog geen lid was van de groep maar deze keer konden we er dus wel bij zijn en dat met veel plezier.

In de voormiddag zwemles en dan volle gas naar de plaats van afspraak. Mooi op tijd aangekomen en samen met enkele anderen nog wachten op de rest van de groep.
Van zodra (bijna, want ja er waren laatkomers ;) ) er was konden we gaan picknicken. Allemaal gezellig op een dekentje in het gras. Sommigen hadden elkaar al eens gezien en anderen dan weer niet maar dat maakte niet uit. Iedereen praatte met iedereen en we leerden elkaar allemaal heel vlot kennen.

De kinderen fietsten, voetbalden, speelden in de speeltuin en gingen met elkaar om alsof ze elkaar al jaren kenden en de volwassenen... die babbelden er lustig op los.

Na het picknicken en tetteren hop naar het verkeerspark en kinderboerderij om aansluitend nog een wandeling te maken.
Tijdens dit alles zagen we onze superman heerlijk ongedwongen rennen, gillen, spelen, lachen en vooral... genieten. Hij was helemaal zichzelf en ging voluit. Hij vertrouwde onmiddellijk twee andere volwassenen. Hij kroop bij hen op schoot, vroeg hen om hulp en praatte honderduit met hen. Ook naar de andere kinderen toe legde hij onmiddellijk contact. Praten, spelen en samen lachen. Zo zagen we hem nog nooit met vreemden bezig want dat waren ze uiteindelijk wel.

Vanaf het begin was er ook een dame met een hondje bij. Ai, ai dacht ik bij mezelf. Onze superman is zooooo panisch van honden maar hij bleef zelf op een meter afstand en werd niet hysterisch. 1 stap de goede richting uit dacht ik maar nee hoor hij ging nog verder. Na een uurtje of twee stapte hij op het hondje af en aaide het snel om zich daarna weer om te draaien. Ik wist niet waar ik het had tot ik hem op het einde van de wandeling plots hoorde roepen 'Mamaaaaa kijk!!!' Ik draai me om en zie hem daar wandelen met het hondje. Ja hoor hij hield zelf de leiband vast. Ongelofelijk!

Voor mij is het bewijs geleverd. Een groep mensen, hoe groot ook, die je aanvaard zoals je bent, geen oordeel velt als je lastig doet of het moeilijk hebt en die volledig zien als een volwaardig persoon ook al heb je ASS dat doet wonderen. Je krijgt zelfvertrouwen, gaat groeien en je kan plots de hele wereld aan. Ja onze superman is misschien nog geen 4,5 jaar oud maar dit voelde hij goed aan.

Het was een geweldige dag, voor herhaling vatbaar en vooral... bedankt aan al diegene die er bij waren en deze dag mee maakten als een mooie en waardevolle herinnering.