Deel 1 kon je hier alvast lezen...
Wel na een ontspannende dag gisteren werden we vandaag prompt met onze twee voeten op de grond... gezet? Nee, eerder gesmeten.
Vandaag moest onze superman op medisch onderzoek op school en ik had op voorhand aangegeven dat ik er bij wou zijn of dat ik anders verzet zou aantekenen en het bij mijn eigen huisarts zou laten doorgaan. Directie verzekerde me dat het in orde is en als ik tegen 12 uur zou komen dan kon ik meegaan met onze superman. Zo gezegd zo gedaan... om half 12 kom ik aan op school en ik loop in de gang de verpleegster van het CLB al tegen het lijf waarop ze zegt 'Ik wou L. net gaan halen se.' ... en wat als ik er niet net toekwam? Bon maar gezwegen en mee gevolgd en zegt ze ineens... 'Oh ik heb het gehoor en zich al onderzocht.' IK WOU OVERAL BIJ ZIJN!!! Echt wat begrijpen ze niet... bon ik zweeg omdat ik dacht dat ze enig begrip had en we hebben ze nodig voor ons attest.
Het onderzoek bij de dokter gaat goed en hij sluit af met 'Deze jongen ziet er goed uit, is perfect gelukkig en heeft geen enkele aanleiding om naar het BuBaO te moeten gaan.' Toen ik hem wat uitleg gaf waarom hij dat wel zou moeten zei hij 'Ja teveel hulpverlening is nooit goed, zijn IQ is veel te goed en een depressie zal hij zeker niet krijgen.'
Oké... even kort op een rijtje... Die dokter zag onze zoon welgeteld voor het eerst in 4.5 jaar dat mijn zoon op deze planeet rond loopt en dat voor maar liefst de volle 5 minuten en die zijn mening telt dan mee voor dat vervloekt stom velletje papier! Dat noemen ze dan 'normaal' zeker?!
Bon ik wandel terug met L. naar de klas en als ik de verpleegster terug tegen kom en die me vraagt hoe het ging vertel ik haar wat de dokter zei waarop zei 'Ja maar zijn IQ is het belangrijkste en als hij meer dan 55 heeft krijgt hij geen attest, maar we wachten de onderzoeken af.' Onze superman heeft nu een IQ van 83 (net niet gemiddeld begaafd) en woensdag hertesten ze hem op het RC waar hij ongetwijfeld minstens de 85 zal halen en dus normaal begaafd zal zijn, maar dat kan ons dus niets schelen! Onze zoon zijn niveau voor dat 1 jaar kleuteren maakt ons echt niet uit! Hij is mentaal op, helemaal uitgeput maar blijft zich goed voordoen op school en nog blijven ze zagen over zijn IQ. Hij moet eerst volledig mentaal crashen op school voor ze hem doorverwijzen naar het BuBaO en dat hij zich ondertussen diep ongelukkig voelt dat kan hen geen fluit schelen!
Ik ben uiteindelijk in tranen uitgebarsten in het midden van de schoolgang toen ik de GON juf van onze superman tegen kwam. Ik vertelde haar kort het verhaal maar die kon niet veel anders zeggen dan 'Ik begrijp het.' En dat is dan nog niet eens waar maar bon.
Ook op het RC hield ik het niet droog, zo kwaad en gefrustreerd was/ben ik. Ze zeiden hetzelfde... ze begrepen me en we moeten de IQ test afwachten maar waarom? Om bevestigd te zien dat wat we al lang weten?!
Zowel wij als onze superman worden niet serieus genomen omdat onze zoon camouflagegedrag vertoont en ondertussen moeten we me verder ploeteren en spartelen. Wij zien onze superman afzien en het enige waarmee we hem nog meer kunnen helpen dat wordt in de weg gestaan door iemand die een stom stukje papier moet schrijven en niets weet over ASS buiten dat wat ze ooit geleerd heeft. Tsjah... dat is dan het land waarin we leven zeker...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten