... nu ja van mijn man zijn vakantie dan toch. Vakantie kennen we immers niet meer echt tenzij je dan onze reis naar Italië mee telt die we dit jaar gaan maken hoewel thuisonderwijs ook dan zal doorgaan.
Het was kortweg een ZALIGE vakantie! Samen de feesten vieren met het gezin maar ook met familie. Op bezoek bij bomma en tante (+ partners) op kerstdag en bij mijn schoonbroer op nieuwjaarsdag. De schoonbroer die dan ook weer bij ons kwam op de verjaardag van zijn petekind of wij die naar lieve vrienden gingen om samen naar de kerk te gaan en mijn kleuren te laten bepalen. De man die daar dan weer tijdens mijn kleurbepaling naar de winkel ging met Bram om daar samen de tijd van hun leven te beleven. Of samen met ons gezin gaan wandelen tussen de velden. Kortom... Genieten!
We sloten de vakantie vandaag af met jawel... een babybezoek bij een vriendin ah ja juist en dat is onze kapster dus ook met een kappersbezoek. Zoals jullie in het verleden al konden lezen is dat altijd weer heel erg spannend en volgens velen van jullie dus vast niet de ideale afsluiter van onze vakantie maar pas op... Eerst de man, dan Thibeau en dan wilde Lucas al... Hij wilde niet laatst! Zonder time timer, zonder zachte borstel, MET kam (wauw!!!), zonder muziek in de oren, zonder hand voor zijn mond en een minimum aan blazen in zijn gezicht doorstond hij met een minimum aan spanning zijn kappersbeurt. WAUW!!! Ik nog op de stoel en klaar! In tussentijd genoten van dat kleine hummeltje van 6 weken oud. Wat is dat toch klein, je vergeet dat toch snel hoor dat ze zo klein zijn geweest. Zie je je man daar met dat kleine lieve ventje rond lopen op zijn arm. Hem troosten, knuffelen, ... Ja, je zou er voor minder nog eentje willen hé!
Al snel werd het veel later dan voorzien en onderweg naar huis werd er op de achterbank gegild door Lucas dat hij moest plassen. Halfweg dus een dringende stop op een parking voor een plas en ja ook even een bezoekje aan de lunch garden gezien het late uur. Verder naar huis waar de jongens nog in alle geuren en kleuren verkondigden over hoe hard ze papa morgen wel niet zouden missen. Zou het opvallen als ik hem vast bind zodat hij niet kan gaan werken?
Hop naar morgen... Het wordt een dag om de draad weer op te nemen van het gewone leven met thuisonderwijs maar ook om nieuwe voornemens te gaan waarmaken. Dagelijks (?) buiten komen met de kinderen in weer en wind (klinkt mooi hé zo geschreven), administratie strak bijhouden, wat meer knutselen, meer huishouden doen, ... Het komt allemaal goed. De batterijen zijn opgeladen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten