Daar zijn de vooroordelen weer...

Na een tijdje denk je wel dat je ze hebt gehad die vooroordelen maar nee hoor dan plots gaat het weer van:
- Vraagt dat niet veel van u?
- Vogels voor de kat.
- Wat moet daar van komen?
- Zo leren ze toch nooit meedraaien in de maatschappij?!
- Zo worden ze toch asociaal?!
- Je isoleert ze.
- Leren die wel voldoende?
- Kuisvrouwen en arbeiders heb je natuurlijk altijd nodig.
- Mijn begeleider/therapeut/... zei dat ...
- ...

Wel een kleine evaluatie na het eerste half schooljaar...
Onze kinderen zijn open gebloeid tot kinderen die sociaal en gelukkig zijn. Kinderen die plots veel dingen leren, lachen en genieten van het leven. Kinderen die vol levenslust zitten en zelfstandig zijn. Kinderen die leergierig zijn en vragen achter hun boekjes. Kinderen die vragen om naar plaatsen te gaan waar het drukker is zoals de kerk met zondagsschool, waar ze andere kinderen ontmoeten en mee spelen of de 'opvang' van ikea.

Verder laat ik nog even heel duidelijk zijn... Thuisonderwijs wordt gecontroleerd. Er is inspectie dat langst komt die kijkt of je kind wel aan de leerplicht voldoet en ze moeten examens doen bij een examencommissie. Examens die hetzelfde zijn als voor eender elk ander kind dat op school zit.

Ook... als je als ouder voelt dat iets niet meer gaat... Luister dan zeker naar begeleiders en anderen maar volg steeds je oudergevoel want dat weet het meestal het beste.

Lieve mensen wees gerust. Wij als ouders van onze kinderen hebben het beste met onze kinderen voor. Wij begeleiden ze op hun niveau, naar hun kunnen, op hun maat, ... tot verantwoordelijke, respectvolle, zelfstandige volwassenen. Wie kent er nu zijn kind het beste? Een leerkracht of z'n ouders?

Dus geen paniek we laten ze niet aan hun lot over. En als ze weer naar school willen? Wel dan zal dat allemaal bekeken worden en zullen ze daar zeker de kans toe krijgen.