'Heb je al aan KMA (koemelkallergie) gedacht?' vroeg een goede vriendin me begin vorige week toen ik weer mijn hart bij haar luchtte over Victor zijn dagelijks gekrijs van 's avonds tot midden in de nacht (soms zelfs van 20 tot 4 uur), zijn gebrek aan slapen overdag, zijn krampen, zijn constipatie, zijn achterwerk met diepe open wonden, zijn groei (lengte) die al 4 maanden stil staat, ... Triiiiiiiinngggg ging het in mijn hoofd. Op zes maanden ongeveer had ik het er met de kinderarts nog over maar toen leek het onwaarschijnlijk omdat ik zelf nooit pure melkproducten gebruik. Ik drink af en toe een warme chocomelk maar dat is eerder uitzonderlijk. Nooit melk, yoghurt, ... Nu ging ik toch maar eens googlen. Natuurlijk googlen naar ziektes en al die dingen zijn altijd wat gevaarlijk. Je vind altijd enge dingen maar bon...
Bij KMA kwam ik toch wel verdacht veel dingen tegen die er op leken. Wat gepraat met mensen met kindjes met allergieën, facebookgroepen opgezocht en info gevraagd en uiteindelijk de kinderarts gebeld die me direct een bloedtest aanraadde en me vroeg waarom we dat niet eerder hadden gedaan... Het is een goede kinderarts hoor, zoals ik zei we (en ik dus ook) vonden het vrij onwaarschijnlijk. Het blad voor de bloedtest ligt hier nog. Ik ga heus niet alleen met drie kinderen naar het ziekenhuis om bij 1 kind bloed te laten trekken dus dat moet maar wachten tot manlief er bij kan zijn. Onverantwoord? Nee hoor ik stopte diezelfde dag met het eten van melkproducten. Ons brood werd tijdelijk gebakken met water en al de rest liet ik gewoon. Vrijdag in de winkel direct vervangers gezocht zoals rijstmelk in het brood, sojaboter voor het koken, choco met soja op mijn boterham, ... enzoverder, enzoverder.
Na 1 dag ging ik ook serieus mijn voedingsschema bekijken. Ik at echt niet zoveel met melk. Brood, af en toe wat boter om vlees te bakken, eens een koekje, ... het viel best wel mee. Echter was er iets dat wel prominent aanwezig was in mijn voeding... Aardappelen! 5x per week staan er bij ons aardappelen op de menu. Gekookt, uit de airfryer, frietvorm, gebakken, ... Aardappelen alom! Een goede vriendin met twee kindjes met allergieën had me de dag ervoor al laten weten dat dit ook wel eens een grote boosdoener kon zijn. Dus liet ik ook de aardappelen.
Stop toch met die borstvoeding hoorde ik meerdere mensen zeggen. Dan moet jij toch niet op dieet en voor je kind is het makkelijker aanpassen... Jaaaaa... Als je 60 euro per week aan pap wil geven (ah ja want Thibeau kreeg die pap als baby) en dan moet ik nog apart koken en het kind mag misschien heel zijn leven geen lekkere melkdingen eten dus ga ik echt niet dood vallen van een jaartje ofzo die dingen te laten.
1.5 week verder zijn we ongeveer en Victor gaat al 1.5 week goed slapen 's avonds zonder huilen en krijsen, slaapt 's middags ruim 2 tot 3 uur, zijn uitslag en droge huid beginnen te verdwijnen, zijn diepe wonden op zijn achterwerk verdwenen als sneeuw voor de zon, hij begint plots in sneltreintempo te ontwikkelen, een eerste en tweede tandje komen piepen, drie volle luiers per dag en hij lacht en lacht en lacht! Dit kan dus geen toeval zijn! Het dieet werkt! Binnen x-aantal tijd ga ik testen of het nu aan beide dingen ligt of toch enkel aan koemelk of aardappelen maar nog niet nu. Eerst zorgen dat zowel ik al hij helemaal zuiver zijn van deze dingen.
Twee dagen geleden zei diezelfde eerste vriendin tegen mij 'En Thibeau?' daar had ik intussen ook al aan zitten denken. Hij kon immers enkel lactose vrije pap verdragen, is al zijn hele leventje geconstipeerd en neemt daar al even lang laxeermiddelen voor, heeft krampen, gaat nog steeds het eerste 1.5 uur niet slapen maar eerst zingen, klaagt continu van buikpijn, had 4.5 jaar lang grote diepe wonden op zijn achterwerk, ... Ja, je moet natuurlijk al onnozel zijn om de gelijkenissen niet te zien. Momenteel hebben we niet voldoende in huis om hem 's morgens en 's avonds geen koemelk te geven, hij wil ook geen mama (soja) choco en al zeker geen rijstkoek. Dit weekend haal ik dus alles in huis om er voor te zorgen dat ook hij koemelkvrij kan gaan leven (aardappelen zijn sowieso al weg natuurlijk want die maak ik niet meer). Benieuwd welk effect het gaat geven maar mijn moedergevoel zegt me nu al dat ik het eigenlijk al weet.
Een allergie... Ik besefte nooit wat het is om er mee te leven. Manlief heeft wel heel erge hooikoorts dus ja... dat de kinderen allergiegevoelig konden zijn wisten we wel maar ik besefte nooit de impact op zijn leven ervan. Nu wel want ook al heb ik zelf geen allergie, ik voel het via de kinderen maar al te goed nu. Het brengt ons weer wat dichter bij elkaar. En het lijkt op afstand zo makkelijk om mee om te gaan, maar het mag toch niet onderschat worden. Vanaf nu heb ik niets dan diep respect voor mensen die met een allergie leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten