Ik vertrok met een bak vol spullen omstreeks 9 uur naar school.
Het was super leuk! Alle peutertjes sneden mango en paprika en ze vonden het geweldig. Ik sneed de kip en de overige paprika, mixen, wafeltjes bakken en opeten uiteraard. Heel leuk was het allemaal en we hebben er allemaal van genoten. Tegen de middag kon ik naar huis en moest kleine broer boterhammetjes gaan eten op school. Met wat gemopper ging hij toch mee naar de refter.
Plots liep mijn kleine superman voorbij de klas van kleine broer en hij ziet mij staan. Hij stopt, kijkt me met grote ogen aan en wandelt verder. Ik voel een steek in mijn hart, hij keek zo hard naar mij. Hij wist wel dat ik bij kleine broer ging koken en lezen maar hij ging er dus niet van uit dat hij mij daar ook ging zien. Niet veel later zie ik hem door een andere deur van kleine broer zijn klaslokaal staan. Weer kijkt hij me met grote ogen aan. Ik reageer deze keer onmiddellijk en vraag hem of hij een knuffel wil en ik krijg volgend antwoord:
'Nee mama weg, eerst boke eten, weg!'
Hij gilt het kwaad naar mijn hoofd. Jah, ik had vanmorgen gezegd dat hij boterhammetjes ging eten op school en dat zal dan ook zo moeten gebeuren en niets zal daar tussen komen ook mama niet.
Hij leek even van slag en geen blijf meer met zichzelf maar toen ik zei dat hij boterhammetjes mocht gaan eten, herpakte hij zijn structuur en ging mee met de klas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten