Eerste keer bowlen

Bijna wekelijks rijden we voorbij een binnenspeeltuin waar je ook kan bowlen en sinds enkele maanden vroeg Lucas elke keer om ook eens bij de kegels te spelen. Hij kende het niet maar ja dat uithangbord sprak hem aan. Uiteindelijk zeiden we dat we voor zijn verjaardag zouden gaan. Ons idee was om dat als gezin te doen maar hij reageerde onmiddellijk met 'Ja met tante Pie en nonkel Bart en bomma en ...'. Ai... om dat met iedereen te doen zoals altijd wordt wel een dure grap. Dat zagen we echt niet zitten. Uiteindelijk besloten we het eerst met enkel mijn tante en bomma te doen maar die stelden zelf voor om zelf hun drank te betalen zodat Lucas meer mensen kon uitnodigen. Lief van hen dus zeiden we tegen Lucas dat hij 4 'koppels' mocht kiezen. Hij koos helemaal zelf waardoor het voor hem een super feestje werd met vriendjes. Hij koos immers niet enkel mijn tante, bomma en een bevriend koppel van ons maar ook een ander bevriend koppel met 4 kindjes want zo kon hij met zijn vriendje Abel spelen. Wat goed bedacht van hem en vooral wat fijn voor ons om te horen dat hij Abel als zijn vriendje ziet. 'Ah ja mama want die speelt graag met water in de tuin en dat vind ik ook leuk.' Kinderlijke logica... een zaligheid!

Zo gezegd zo gedaan. Enkele banen in de bowling gereserveerd en daar gingen we dan. Lucas stuiterde in het rond. Wachten tot iedereen er was voor we konden beginnen was een hel voor hem maar eens begonnen ging het super. Hij wachtte mooi zijn beurt af en genoot met volle teugen en dat was ook zo voor Thibeau. Nu ja niet dat we die veel gezien, daar werd goed voor gezorgd en dat was duidelijk want wat heeft die genoten!
Andere kindjes vonden het dan weer te luid en vond het misschien minder leuk op dat moment. Wij genoten vooral van Lucas die speelde en bij elke kegel die om viel luid 'Jaaaaah!!!' riep en high 5's uitdeelde. Hij wil vaker gaan bowlen!

Na het bowlen vertrokken mijn tante en bomma naar huis en gingen de vrienden nog mee tot bij ons voor jawel... taart. Als je twee jarigen te vieren hebt (ja het was ook een feestje voor Victor, maar die beleefde het vooral mee van op mijn rug in de doek en van bij bomma op schoot) moet er natuurlijk chocoladetaart zijn!!! Allemaal lekker smullen en uiteindelijk het eerste bevriende koppel uit wuiven. Bram en Sofie bleven nog gezellig om samen frietjes te eten. Een opgave... In ons keukentje 7 kindjes en 4 volwassenen krijgen, nu ja voor zolang de kindjes dan aan tafel zitten toch. Gezellig babbelen en genieten om zo de al reeds geslaagde dag nog beter af te sluiten.

Lucas en Victor zeggen nog een welgemeende dankjewel voor het fijne gezelschap en de leuke pakjes.

En zo is het alweer 1 december en start vandaag de advent die we dit jaar niet aftellen met een chocolaatjes kalender maar met een boekje dat hopelijk voor een dagelijks fijn gezinsmoment gaat zorgen.