Gisteren, 13 juli vierden we ons eerste huwelijksverjaardag en doopte we ook Victor.
Een dag waarbij we genoten hebben van familie en vrienden om ons heen maar ook van het moment zelf. Luisteren naar alles teksten en dankbaar zijn.
Heel erg dankbaar ben ik na gisteren en nee niet voor de cadeautjes (uiteraard zijn we daar blij mee maar daar draait het niet om.
Dankbaar omdat:
- Mijn tante en een super vriendin een tekstje wilden lezen.
- De twee peters het voor elkaar kregen zo'n mooie beloftes te schrijven dat ik de tranen moest weg slikken. Ben er nog steeds niet goed van.
- Dat we zagen hoe mensen helemaal zichzelf zijn en we daar nog een groot voorbeeld van kunnen nemen.
- Dat deze zelfde mensen ons cadeautjes gaven die helemaal bij hen passen en ik hier heel erg veel waarde aan hecht en deze dus ook heel erg koester.
- Omdat mensen hun drukke agenda aanpaste om er bij te kunnen zijn.
- De spontane hulp op het feestje achteraf.
- Dat de aanwezigen op het feestje ons en onze kindjes nemen zoals we zijn.
- De pastoor (waar ik behoorlijk wat discussie mee had over de teksten) het zo fijn deed en de kindjes er bij betrok.
- Dat ik zelf helemaal kon stilstaan bij wat dopen nu wel voor mij is.
- Dat ik stil sta bij het feit dat ik wel geloof maar niet in God maar gewoon geloof in wat er is. Dat je moet aanvaarden wat er op je pad komt en daar iets mee moet doen. Dat ik geloof dat mensen helpen zonder iets terug te verwachten ook gewoon mooi kan zijn. Dat ik geloof in het voorleven van onze kindjes. Dat ik geloof in mezelf en mijn prachtige gezin. Ik geloof, maar op mijn manier.
- Dat Lucas nu heel erg stil staat bij de kerk en God. Ik vind het mooi dat hij zelf zijn weg daar in kiest.
- Dat ik mijn eigen beloften en wensen voor hem kon uitspreken. Ook al is hij nog heel klein en begrijpt hij er nog niets van, hij zal het vast wel voelen.
Mijn beloften:
Lieve Victor, al heel snel stond
vast dat we je wilden dopen. In eerste
instantie omdat je broers ook zijn gedoopt maar naarmate ik er meer en meer
over ging nadenken is het voor mij diep vanbinnen toch wel net iets anders.
Meer en meer sta ik stil bij het leven, ons leven en vooral onze kindjes. Wat
wil ik hen als mama meegeven? Ik kan je hier en nu zoals men vraagt beloven dat
ik voor jou altijd zal doen wat ik kan. Ik zal je aanvaarden zoals je bent. Ik
zal je altijd vasthouden maar ook loslaten daar waar nodig zodat jij kan
ontwikkelen naar je eigen vermogen, maar wees gerust ik zal nooit ver weg zijn
om je weer vast te nemen moest je daar nood aan hebben.
Ik heb geleerd dat niets loopt zoals je het zelf wil maar zoals mijn tante me leerde… Alles gebeurd met een reden of dat nu goed of slecht is. Zo wil ik jou ook leren omgaan met tegenslagen. Ik zal mijn uiterste best doen jou zo goed mogelijk voor te leven, op elk moment, dat beloof ik je.
Ik heb geleerd dat niets loopt zoals je het zelf wil maar zoals mijn tante me leerde… Alles gebeurd met een reden of dat nu goed of slecht is. Zo wil ik jou ook leren omgaan met tegenslagen. Ik zal mijn uiterste best doen jou zo goed mogelijk voor te leven, op elk moment, dat beloof ik je.
Mijn wensen:
Lieve Victor
Lieve Victor
Dan sta ik hier en zou
ik je mijn wensen moeten uitspreken. Natuurlijk wens ik dat je gelukkig mag
zijn, gezond mag zijn en blijven, vertrouwen mag hebben in de mensen, … Maar ik
leerde dat er veel meer valt te wensen.
Ik wens je een
geduldig hart toe voor diegene die dat nodig hebben en dus ook af en toe voor
mij.
Ik wens je de kracht
en moed om pijn toe te laten en te tonen, maar ook om jezelf in deze moeilijke
momenten weer bij elkaar te rapen en door te gaan. Het leven zal immers niet
altijd gemakkelijk verlopen maar voel even met je hartje om je heen… Alle
mensen hier aanwezig zullen steeds voor je klaar staan om je door de moeilijke
momenten heen te slaan.
Echter wens ik je ook
toe dat je mag genieten van alle dingen ook de allerkleinste. We zullen
allemaal samen met jou mee genieten.
Echter is mijn belangrijkste wens dat je mag
zijn wie je bent. Of dat nu is als Victor of wie weet, Victor met zo’n
‘etiketje’. Het maakt niet uit, wees trots op wie je bent en laat je nooit wijsmaken
dat je minder bent dan iemand anders. Iedereen is uniek en speciaal op welke
manier dan ook en dat ben jij dus zeker.
Heel mooie beloften! Zo'n momenten zijn toch echt bijzonder he :)
BeantwoordenVerwijderen