Huisonderwijs

Laten we al onmiddellijk starten met een nieuwtje... Oh ja dat is huisonderwijs ook zeker voor jullie? Nu ja daarover sevens dus meer maar eerst... Dit is een blogberichtje niet van Kimberley maar van Kimberley en Joeri. Een blogberichtje dat we samen schreven en deelden omdat het uiteindelijk een zeer belangrijk item is. Een grote beslissing die van invloed is op gans het gezin, een beslissing voor de kinderen die niet 1 van de twee ouders neemt en ondanks dat alle beslissingen hier in huis door ons beiden worden genomen wordt dat nooit zo benadrukt, nu dus even wel. Dus bij deze... Huisonderwijs.

Neem er alvast cola en chips bij en loop snel nog eerst even naar het toilet want het zal geen kort berichtje worden. 

Toen Lucas 3 jaar (AL drie jaar!!!) geleden startte in het eerste kleuterklasje zagen we het positief in. We hoorden al wel eens over thuisonderwijs maar echt geen haar op ons hoofd dat daar aan dacht. Hij startte vlot, althans dat dachten we. Als snel kregen we te horen dat het nog maar halve dagen zouden worden maar ook dat bleek geen lachertje. Op school verwezen ze ons toen al naar buitengewoon onderwijs type 3. Waar haalden ze het?! Nee hoor Lucas ging graag naar school en leek het voor ons wel goed te doen. Echter... Hij mocht niet terug komen in de tweede kleuterklas als hij geen revalidatie kreeg en niet zindelijk was. Twee dingen die wij niet konden garanderen dus zochten we een school waar hij wel welkom was.

De tweede kleuterklas startte hij met een totaal van 2.5 dagen school en 1.5 dag revalidatiecentrum. Echter duurde het niet lang of Lucas werd onhandelbaar thuis. Op school ging alles prima, geen problemen. We deden dus verder. Na kerst ging het moeilijker en moeilijker en tegen Pasen was het hopeloos. We hielden Lucas thuis op medisch voorschrift van de kinderarts. Hij zat er helemaal door. meermaals vroegen we om toch een attest te schrijven voor buitengewoon onderwijs type 7 maar deze keer was CLB (diezelfde als van de vorige school) er van overtuigd dat hij wel kon blijven in gewoon onderwijs (ja ze deed alles wat wij niet wilden... een attest als je denkt er geen nodig te hebben voor je kind en de moment dat het wel écht nodig is weigert ze). Inmiddels waren we ook verhuist dus moesten ze wel naar een andere school. Toen begon onze zoektocht rond huisonderwijs, maar ach we hadden nog niet alles geprobeerd en sociale contacten zijn wel belangrijk natuurlijk om nog maar te zwijgen over alle reacties die we zouden krijgen. Nee hoor gewoon onderwijs zou het weer zijn.

Derde kleuterklas in een nieuwe school met goed zorgbeleid. Een school die écht zijn best deed om mee te zoeken naar oplossingen. 1.5 dag school, 1.5 dag revalidatiecentrum stond er toen op de agenda elke week. Na 2 weken stortte Lucas al in en na de herfstvakantie zat hij alweer thuis. Tot begin februari op medisch voorschrift van de kinderarts en dan verder tot het einde van het jaar op voorschrift van de kinderpsychiater. Hoezo hij kon school wel aan? Met kerst werd besloten door de (godzijdank geweldige) CLB dame dat Lucas een attest buitengewoon onderwijs zou krijgen. Maar ja, die wachtlijsten... Weer zochten we wat op over huisonderwijs en hoe langer hoe meer waren we er van overtuigd dat dit het beste zou zijn voor Lucas maar weer dat gevoel... Wat met sociale contacten? Wat met al die reacties van buitenaf? Ons weer verdedigen? Dus gingen we mee met de stroom en gingen we kamperen. Na zenuwslopende maanden het verlossende telefoontje... Hij heeft plaats. Eerst euforie en dan... met de voeten op de grond. Zijn dag zou er verschrikkelijk uit zien, daarbij alle stress en gejaag en ... Maar kom we moesten dankbaar zijn en toen we dan ook hoorden dat hij met 5 kindjes zou zitten in een klas bij 2 juffen en een refter van 7 kindjes kon ons geluk niet op, maar weer maar voor even, het dubbele gevoel bleef.

We kochten een nieuwe boekentas, brooddozen, koekendozen, flessen, ... en ondertussen... ondertussen ging onze zoektocht verder naar informatie over huisonderwijs. Voordelen, nadelen, pluspunten, minpunten, ... Uren en dagen en weken hebben we gepraat. Heel ons gevoel schreeuwde dat huisonderwijs het beste zou zijn voor Lucas maar we bleven met hetzelfde zitten... Die sociale contacten en reacties...

Voordelen huisonderwijs: Aanpak op maat, rust daar waar nodig, visualisatie zo uitgebreid als dat Lucas er nood aan heeft, hij kan papa zien, plaats en ruimte voor ontspanning, meer zekerheid op diploma (in onze ogen), meer leren uit het leven, alle dagen hetzelfde (geen weekends en vakanties), geen groepsdruk, geen pestgedrag, ...
Nadelen huisonderwijs: Niet leren werken in (klas)groep, veel discipline nodig en de reacties van buitenaf.

Voordelen buitengewoon onderwijs: Zoveel mogelijk aanpak op maat, zoveel mogelijk visualisatie en werken in kleine groepjes.
Nadelen buitengewoon onderwijs: Geen zekerheid op diploma (te weinig scholen, teveel leerlingen, kamperen, wachtlijsten, ... en ons onderwijssysteem zal er niet snel op beteren, we moeten daar realistisch in blijven jammer genoeg), ellelange autoritten en busritten, papa niet meer zien 4/7 dagen, geen ruimte om spelen en te ontspannen want laat thuis is douchen, huiswerk, eten en slapen, te schoolse aanpak (een aanpak die wij niet graag hebben), groepsdruk (alle kinderen MOETEN mee op schoolreis voor een week), ...

Dus oplossingen zoeken... Waarom kiezen we wat. Uiteindelijk kozen we voor huisonderwijs.
Sociale contacten lossen we op door middel van hobby's (zwemmen, akabe scouting, ...), afspreken met andere huisonderwijzers, uitstapjes, ...
Reacties van anderen? Wel we zullen ons uiterste best doen te antwoorden op jullie vragen als die er zijn maar stel ze wel met respect.
De discipline? We zijn met twee, het is niet enkel Kimberley dat het zal moeten doen want ook Joeri kan 's avonds mee denken ten opzichte van school is het steeds Kimberley dat voor alles alleen moet opdraaien.

Waarom we buitengewoon onderwijs niet proberen? Want als we het niet proberen dan hoe kunnen we dan weten of dat niet had gewerkt? Wel om bovengenoemde nadelen. Ook kunnen we wel 99.9% zeker zijn dat hij zeer veel crisissen zou krijgen en diep zou zakken, we kennen onze zoon en wie kent onze zoon beter dan wij.

Wat met Lucas die zo graag wilde naar school gaan? Waarom denk je dat hij wilde gaan? Omdat mama en papa zeiden dat school wel leuk is! Niet omdat hij dat wil. En toen hij er achter kwam dat hij papa nog zo weinig zou zien barstte hij in tranen uit.

Doen we dan enkel huisonderwijs voor Lucas? Neen! Ook Thibeau zal thuis blijven en ja dat is op zijn vraag. Hij kreeg net als Lucas zelf de keuze en als Lucas thuis blijft zien wij niet in waarom we Thibeau zouden moeten dwingen. En Victor? Dat zien we dan wel weer...

Hoe vaak zeggen ouders niet tegen hun kind 'Jij moet niets.' als een kind zegt 'Ik MOET dat hebben!' Maar de kinderen MOETEN op tijd opstaan, MOETEN naar school, MOETEN, moeten, moeten, moeten, ... Consequent zijn noemen ze dat zeker. Met huisonderwijs neem je dat al een heel stuk weg. Ze kunnen weer wat langer slapen en mogen weer leren. Ze leren op hun tempo. Natuurlijk zijn er ook wel dingen die 'moeten'. Maar wij leren ze liever aan dat sommige dingen beter zijn dan anderen en dat ze dat zelf inzien zonder hen dat specifiek op te leggen.

Nog een laatste ding... Dit heeft niets te maken met het niet kunnen loslaten. Absoluut niet. Huisonderwijs is een manier om nog meer op maat van het kind te werken. Loslaten kan ook op andere manieren zoals ze eens laten uit logeren gaan (als ze dat ZELF willen). Dit is maar 1  voorbeeld. Loslaten doen wij liever op het tempo van onze kinderen en niet op het tempo dat de maatschappij voor ons bepaald.

Kort: Huisonderwijs sluit korter aan op onze visie over opvoeden, heeft niets te maken met loslaten, maakt van ons betere ouders (ONS hé! We zeggen hier niet dat wat anderen beslissen slechter is hé!), we volgen ons gevoel binnen de regels van de wet, dit is onze keuze waar wij ons goed bij voelen.

We wensen iedereen een fijne start van het nieuwe schooljaar ongeacht welke keuze van onderwijs.