Vrijdagavond

Vrijdagavond... dan gaan we frietjes eten en naar de winkel...

In het frituur speelt onze superman altijd in het speelhoekje. Hij ziet iemand van het frituur met een plateau frietjes komen en onze superman holt dolgelukkig naar onze tafel. De frietjes waren echter voor de tafel naast ons. Na een crisis van slechts 10 minuten (misschien iets minder) gaat hij spelen (de dame naast ons bood hem trouwens nog frietjes aan maar die wou hij natuurlijk niet). Hij komt uiteindelijk terug bij ons zitten en smeekt om frietjes, ik zie net op dat moment dat ze de laatste hand aan onze plateau leggen dus ik zeg hem dat als hij tot 40 telt de frietjes dan gaan komen... 25-26-27-28... en de frietjes zijn er al...

Ik vermoed dat ik het vervolg niet moet uitleggen zeker... Hij krijgt een crisis die we niet kunnen tegen houden. Na 15 minuten (als het niet langer was) kreeg ik het briljante plan om zijn frieten van de plateau te halen en te zeggen dat zijn frietjes weg zijn (onder tafel dus) en dat ze pas terug komen als hij tot 40 heeft geteld. Hij telt tot 40, de frietjes komen op tafel en hij heeft gegeten zoals ik hem nog nooit zag eten!

Daarna naar de winkel (ging vlot) we komen thuis en hij mag zoals steeds de auto mee uitladen. Hij rent over en weer tot hij op een gegeven moment rent met in zijn ene hand een zakje macaroni en in zijn andere een zakje spirrelli. Plots scheurt het zakje van de macaroni (kon hij écht niets aan doen, de verpakking scheurde gewoon in twee) met als gevolg dat alle macaroni op het voetpad en de straat beland. Crisis alom, gehuil en gebrul. Ik denk dat ik in alle talen heb proberen uit te leggen dat hij flink, stoer en super snel is (werkt het vaakst om dit te zeggen) en dat hij er écht niets aan kon doen. Na een tijdje kalmeert hij en rent hij terug naar de auto, oef.