Belonen en straffen... Onze superman begreep er absoluut niets van. Tot een drie weken geleden begon hij door te krijgen dat mama's reactie vaak een gevolg was op gedrag dat hij stelde. Ik ben heel lang tegen beloningssystemen en de hoek geweest maar na ontelbare dingen te hebben geprobeerd kwam er toch eerst de hoek (die we zelden gebruiken, 1x per week gemiddeld) en sinds gisteren een beloningssysteem.
10(!) uur deed ik er over.
Het duurde al bijna 2 uur voor ik een goed plan had. Samen met vele andere dames in een groep op facebook werkten we het uit. Ik gaf mijn idee, ze gaven feedback, mijn nieuw idee, hun feedback, weer een idee, ... en zo bleven we een tijdje bezig. Het werd een gezellig over en weer gepraat met tips en trics. Bij momenten zag ik het bos door de bomen niet meer, gooide ik mijn hoofd in mijn armen, gilde ik eens luid, lachte luidop achter de laptop, ... kortom een heel avontuur maar toen het plan er was kon ik starten met de uitwerking.
Wat is flink, wanneer ben ik flink, hoelang moet ik flink zijn, wat met moeilijk dagen en een vol hoofd, wat met dagen dat alles vlot gaat, hoe belonen, hoe verduidelijken, ...
Dit alles zat verwerkt in het uit te werken plan.
Ik besloot de voor mij 4 belangrijkste zaken te kiezen die heel duidelijk afgelijnd zijn en een extra'tje.
Wat verwacht ik van onze superman en zijn broertje?
- Dat ze zich flink omkleden. Nee ik verwacht niet dat ze zich van begin tot het einde zelfstandig aan- en uitkleden maar wel dat ze hun broek uit doen als ik het vraag, hun armpjes omhoog doen om hun T-shirt uit te doen, ... gewoon luisteren eigenlijk en dus niet gillend gaan rond rennen, krijsend op de grond liggen, ...
- Dat ze flink eten. Dit wil dus zeggen dat ze bij het avondeten dat ze hun bordje leeg eten (is zeer weinig hier) en dat ze anders eten tot ze zelf zeggen dat ze 'genoeg' hebben. Ik ben geen strenge mama die eist dat ze hun bord leeg eten als ze zelf aangeven geen honger meer hebben. Is het iets dat ze niet graag eten dan verwacht ik dat ze enkel maar proeven. Ze weten zelf wat kan en niet kan.
- Dat ze flink opruimen. Ook hier verwacht ik niet dat ze alles opruimen en mooi sorteren in bakken maar dat ze bijvoorbeeld alles in 1 bak zwieren (ik sorteer dan wel als ze slapen).
- Dat ze flink hun tandjes poetsen... 's avonds. 'S morgens is de tijdsdruk te groot en vroeger opstaan gaat echt niet voor onze superman dus hechten we meer belang aan het tanden poetsen voor het slapen gaan. Tot nu toe kregen we geen tandenborstel in hun mond. Ze beten toe, wouden het zelf doen (kunnen ze nog niet). Vanaf nu verwacht ik dus dat ze mama of papa flink hun tandjes laten poetsen, nog geen twee minuten, we bouwen rustig op.
- Als laatste is er het vraagteken. Dit kan voor alles zijn. Flink meewerken met de thuisbegeleiding, flink geweest in de winkel, mama flink geholpen bij tafel klaar zetten, ... Kortom eentje dat ze heel makkelijk kunnen verdienen.
Voor elk ding dat ze die dag flink doen krijgen ze een dikke duim. 4 dikke duimen = 1 snoepjes, 5 dikke duimen = 2 snoepjes. Echter is dit nog niet alles. Voor snoepjes zou onze superman het niet langer dan een week doen maar voor de laptop of de Ipad wel dusssss... krijgen ze voor elke dag dat ze 5 dikke duimen hebben een taartpuntje. Dit zijn 5 extra minuutjes op de laptop/Ipad op zondagavond.
Op zondagavond mogen ze dan al hun taartpuntjes bij op het klokje kleven (waar standaard 5 minuutjes ophangen) en dan hang ik een duidelijk klokje op het einde waarop staat hoelang ze met de timetimer op de laptop/Ipad mogen.
Wat leren onze kinderen met dit beloningssysteem?
- Doen wat mama en papa vragen.
- Het gevolg van hun daden.
- Sparen, hoe flinker ze zijn hoe langer ze gebruik kunnen maken van de laptop/Ipad.
- Zelfvertrouwen. Onze kids zijn super trots op zichzelf en zeggen zo vaker dat ze zelf heel flink zijn en dingen goed kunnen zoals zichzelf omkleden.
Hierbij nog even een foto... Voor diegene die er nog vragen bij hebben of iets niet snappen... gewoon even gillen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten