Weggebliebt

Een fantastisch nieuw woord van onze superman 'Weggebliebt'
De eerste keer dat hij het zei moest ik het toch nog eens een paar keer opnieuw vragen maar nu snap ik het.
Laatst kwamen we een hond tegen en hij springt panisch op en neer dus ik duw hem snel terug in de auto en vertel hem zoals steeds dat hij zijn oogjes moet toedoen en de hond dan weg is. Als de hond voorbij is zeg ik hem dat het oké is waarop hij reageert 'Ik heb de hond weggebliebt.'

Daarnet wou hij niet luisteren dus begint hij te blaffen als een hond. Ik duw op hem en vraag of onze superman nog terug komt waarop hij 'Neehee weggebliebt.' Dus ik dacht het mee te spelen en duw met 1 vinger op onze superman en zeg 'Hond weggebliebt komt nu onze superman terug?' waarop hij begint te janken als een kat. Ik doe het nog eens waarop nog een resem dieren volgden die ik moest wegblieben. Een kat, hond, schaap, paard, terug een hond, terug een kat, schaap, koe, ... Bon een heuse dierentuin werd het. Tussen elke wegbliebsessie ging hij met zijn gezicht op de zetel liggen om dan springend tot leven te komen als een ander dier.

En dan te weten dat fantasiespel voor hem iets moeilijk is. Ik ben er van overtuigd dat het woordje zelf niet zelf verzonnen is maar opgepikt van een ander kindje op het RC of school maar het spelletje dat hij daarnet speelde leek me toch echt wel zelfverzonnen. Ik ben dus apetrots op onze weggebliebte zoon.