Het is een hele tijd geleden dat ik hier schreef... dat heeft zo verschillende redenen...
Druk met de kids, verhuist, lang weekendje vakantie en een boel medische redenen...
Zoals velen wel weten zijn we nu ongeveer 2.5 week geleden verhuist. Chaos, drukte, ongestructureerd, ... zowat alles dat we niet wouden maar ja daar is nu éénmaal niets aan te doen.
Stilaan beginnen we onze weg wat te vinden. Kasten beginnen ingeladen te geraken, kaarsjes en bloemetjes worden gezet, kinderkamers zijn af, ... beetje bij beetje komen we er wel.
Na 1 week verhuist te zijn gingen we ook nog een verlengd weekendje weg naar Nederland, een roompotpark. Hoe vaak ik niet van de mensen moest horen dat ik dat niet slechter gepland kon hebben, dat we daardoor een week minder tijd hadden om te verhuizen, dat het voor onze kleine superman te verwarrend ging zijn, blablabla. Zoals gewoonlijk knikte ik mooi ja en gaf ik de mensen gelijk maar eigenlijk, om heel eerlijk te zijn... Allemaal zever! Dat weekend was onverwacht toch perfect getimed, oké het was van de ene zak overladen naar de andere en een hel om tussen de dozen alles te vinden dat mee moest maar oh wat hebben we er van genoten! Ons gezin had na meer dan een maand eindelijk terug vorm want papa was immers een maand lang enkel thuis geweest om te eten en 3 uur per nacht te slapen verder was hij op het werk of in het nieuwe huis bezig. Ook het feit dat er twee fantastische vrienden bij waren maakte het helemaal af. We hoefden ons niet elke seconde druk te maken om de kindjes want 4 paar ogen zien veel meer dan 2 en onze kids zien hen zo graag. Ik zou het dus zo opnieuw doen!
De verhuis en het weekendje weg verteerde onze kleine superman enorm goed, althans dat leek zo ;)
Hij is twee weken lang een 'voorbeeld' kind geweest, als dat al bestaat dan toch... een voorbeeld kind. Hij luisterde, speelde flink, speelde samen met kleine broer, ging flink slapen, at goed, ... tot 4 dagen geleden. Ja die weerbots hadden we wel verwacht. Onze tv vloog net niet van het TV-meubel, de broers sloegen elkaar zowat bond en blauw, speelgoed vloog naar alle uithoeken van de woning, onze nieuwe zetel kreeg al opnieuw een paarse kleur, ... noem het op en het was/is er. We vragen ons af hoelang het gaat duren... maar we weten hoe het komt dus we kunnen het plaatsen. We sturen hem bij daar waar nodig en geven hem zoveel mogelijk structuur en verduidelijking. Ieder heeft zijn eigen manier om met de stress van de afgelopen weken om te gaan en dat moeten we dan ook respecteren (binnen de grenzen die gelden in ons gezin).
Kleine broer die volgt... Hij kan kopiëren als geen ander maar ook zijn onderzoeken starten binnen 1.5 week. Logo, kiné, ontwikkeling en arts, op het einde van dit jaar gedrag. We zijn benieuwd...
Hij blijft verder wel zijn kleine, lieve, veel te schattige (wat hij gretig misbruikt :p ) zelf.
Mijn kleine superman daar krijgen we volgende week de resultaten van maar we weten ondertussen al wel dat zijn motoriek sterk achteruit is gegaan en ook ADHD dringt zich meer naar de voorgrond. Ach wat... onze kleine springboon blijft onze kleine superman of dan al springend eet, continu springt, gilt en roept, ... hij is zo lief.
Vorige week nog... hij nam mijn hoofd tussen zijn twee kleine handjes en kwam met zijn neus tot vlak bij de mijne om dat luidkeels te gillen 'OU VAN JOUWWWWW!!!' wel 10x na elkaar... tranen moest ik weg slikken want anders denkt hij dat ik verdrietig ben, hij snapt nog niet dat je ook tranen van geluk kan hebben. Knuffels en kusjes krijg ik bij de vleet de laatste tijd, oh het is zo'n lieverd!
Ik kan echt wel zeggen dat wij een gelukkig gezin zijn met twee fantastische kinderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten