Er is ondertussen heel wat gebeurd sinds de start van de eerste medicatie. Ik had echter weinig zin daar over te schrijven omdat het alles behalve fijn was en we het zelf een plaats moesten geven.
Ik blogte dus al eerder over de risperdal waarmee we van start gingen en dat we onze zoon niet meer herkenden. Wel een week ging het goed maar na die week ging het stelselmatig weer bergaf... Elke dag een beetje, nee, veel erger. Tot het niet meer draagbaar was voor het hele gezin en dus ook niet voor onze superman zelf. Hij reageerde compleet tegenovergesteld tov wat er had moeten gebeuren. Ik ga niet alles vertellen. Ik ken voldoende mensen die wel tevreden zijn van risperdal en de manier waarop onze superman reageerde is uitzonderlijk. Laat je dus hierdoor niet afschrikken als medicatie wordt aangeraden.
We gingen naar de neuroloog en die stelde voor te verhogen en als het na twee weken niet beter werd dan rilatine bij te geven. Zowel het verstand en hart van manlief als dat van mezelf riepen STOP. Verhogen ging echt niet helpen volgens ons en rilatine gaan bijgeven om de bijwerkingen van de risperdal op te lossen... Nee dank u! Geen haar op ons hoofd dat daar aan dacht. Een dag later informeerde ik dus al om te stoppen met de risperdal.
Hoewel de neuroloog beweerde dat wat er gebeurde geen bijwerking van de risperdal was hielden wij als ouders toch voet bij stuk en stopten we de risperdal. Drie dagen later zagen we hem terug veranderen in de superman die we hadden voor de medicatie. Oké het was ook net vakantie dus dat maakt hem sowieso al een stuk rustiger in zijn hoofd maar zelfs nu na een week school heb ik liever alle problemen van voor de medicatie dan die met de medicatie.
Gevolg is natuurlijk wel... we stonden weer bij af.
Gisteren moesten we naar de kinderpsychiater en smeten daar alles op tafel. Vooral dan al onze zorgen. Als ik mocht kiezen bleef onze superman gewoon thuis van school. Probleem opgelost want zijn gedrag komt elke keer weer als hij naar school moet. De vakanties gaan immers super. Echter denkt buiten mijn man iedereen er anders over en de kinderpsychiater stelde voor om nieuwe medicatie op te starten, andere. In een extreem lage dosis en zeer traag op te bouwen. Ja na de vorige keer staan we er natuurlijk niet op te springen maar bon we moeten het een kans geven voor onze superman.
Morgen starten we dus met abifily in zeer lage dosis. Ik ben benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten