Het T-shirt

Een blog bericht over kleine broer.

Kleine broer (die bijna grote broer wordt) heeft nog geen diagnose. Ja jullie lezen het goed NOG niet. Binnenkort hebben we het eerste gesprek voor zijn nieuwe reeks onderzoeken.
Er zijn heel wat redenen waarom wij vinden dat hij toch wel een diagnose zou kunnen krijgen maar vandaag was er toch wel een heel uitgesproken iets wat ik toch wel het bloggen waard vind.

Het was een lange dag voor deze mama met ronde buik en ik was/ben heel erg moe. Ik kroop dus al een uurtje voor papa thuis was onder een dekentje in de zetel en keek hoe kleine broer met de duplo speelde terwijl onze superman zijn rust vond op zijn storio bij mij onder het dekentje met zijn hoofdje rustend op mijn buik.
Een uurtje later komt papa thuis en hij begint zoals steeds aan het avondritueel. Onze superman werkte voorbeeldig mee en in een mum van tijd zat hij in zijn pyjama maar dan was het aan kleine broer en zoals het de laatste tijd wel vaker is loopt dat wat stroever, maar doorgaans geen noemenswaardige problemen zoals wij ze kennen.

Vandaag had hij een rijtje gemaakt naast zijn luierkussen waar hij op lag te wriemelen en wroeten omdat hij zijn T-shirt niet wou uitdoen. Hierdoor stootte hij tegen zijn rijtje en vielen er enkele mannetjes om. Drama alom en papa zet snel alles weer 'zoals het stond'. Uiteraard was dat niet zoals het écht was volgens onze kleine vent en volgde er een crisis zoals we ze al jaren kennen van onze superman maar nu toch ook al geruime tijd van onze kleine broer. Goed en wel het rijtje kwam niet meer goed dus moesten we zo maar door. Een knuffel bij mama, troosten, uitleggen, praten, beloven, ... om elke keer weer in een crisis te eindigen omdat hij zijn T-shirt niet uit wilde doen. Bon dan maar gewoon uit en gedaan er mee. Pyjama aan en onmiddellijk bij mama op schoot, alle knuffels erbij, dekentje, ... maar hij bleef wanhopig huilen. Uiteindelijk vraag ik hem of hij zijn T-shirt wil vasthouden en dat wil hij. Papa geeft hem het T-shirt en hij komt tot rust. Hij knuffelt er onophoudelijk mee en als we dan uiteindelijk naar boven gaan wil hij het meenemen.
Oké goed dat mag mee. Hij wil onmiddellijk in zijn bed en mama kruipt erbij en leest nog een verhaaltje. Ondertussen dommelt kleine broer al wat in met zijn T-shirt strak in zijn armen en zijn Waf erbij. Even opent hij zijn oogjes en vraagt hij waar zijn T-shirt is, na hem gerust gesteld te hebben dat het nog dicht bij hem is en ik of papa het niet zullen komen halen was het goed en kon hij gaan slapen uiteraard na een dikke kus en knuffel van mama.