op 26 december 2013 werd via sectio ons derde wondertje geboren. Tot vandaag kregen er maar weinig veel informatie van ons.
Bij deze dus graag een kleine toelichting over ons gezinnetje en vooral dat kleine wondertje.
Victor werd op 26 december 2013 prematuur geboren (36w4d) dmv een sectio met een prachtig gewichtje van 3020 gram en 47 cm. Voor we allemaal gaan juichen voor het gewicht (wat natuurlijk geweldig is) dat is echt niet alles dat goed moet zijn bij een te vroeg geboren kindje. Hij ademde direct goed en mocht mee naar de kamer maar hij kan zijn temp. niet houden. Ons kleine ventje moe(s)t dus continu bij mij op de buik onder dekens liggen om hem warm te houden. Ook drinken leek hij niet goed te doen. Hij sliep en sliep en sliep maar drinken bij mama? Nee hoor. Al gauw moest ik gaan kolven en werd er over flesjes gesproken (hij viel de eerste 24 uur al direct 180 gram af). Dat wilde ik niet dus werd het strijden. Samen vechten om warm en bij mij op de kamer te blijven en vechten om hem te laten drinken. Elke keer er een vroedvrouw men kamer passeerde zei ze 'Ja 36 weken is te vroeg hé.' terwijl ik zo iets had... Hij is bijna 37 weken. Daar dachten ze in het ziekenhuis dus anders over.
Ook mijn herstel ging niet zo vlot. Er waren veel verklevingen en onze kleine man zat vast dus hebben ze zodanig moeten duwen en trekken dat gans mijn buik er paars van ging zien. Met de normale pijnmedicatie kwam ik er dan ook niet.
Ondertussen hadden we thuis een zoon die de ochtend van de bevalling was opgestaan met een gebroken kleine teen en de dag na de bevalling vond manlief onze jongste kitten van 4.5 maand met een gebroken pootje dat dringend moest geopereerd worden.
Het was dus veel stress en drukte waardoor we dus iedereen even op een afstandje hielden. Eerst aan onszelf denken en bezoek kan later ook nog. Ik weet uit ervaring van mijn vorige twee sectio's dat het heel belangrijk is de rust te nemen die je nodig hebt.
Ondertussen zijn we twee dagen thuis en begint alles wat op zijn plooi te vallen. Onze kitten is thuis aan het herstellen van zijn operatie
T. zegt altijd dat kleine broer weg moet maar gaat stiekem op zijn teentjes kijken aan de draagmand als hij denkt dat niemand het ziet.
L. is dolverliefd op zijn kleine broertje en pakt, aait en kust hem elke keer het nog maar even kan.
Victor slaapt en drinkt en slaapt en drinkt en slaapt... Een klein wondertje is het. Enkel de borstvoeding moet nog wel wat op punt komen (op zijn zachtst gezegd).
Papa veranderde in euhm... nee hij was al een nieuwe man en superpapa maar wauw wat hij nu doet! Hij verdiend een standbeeld!
En ik... ik herstel rustig verder van de sectio.
Voor wie graag een bezoekje brengt, allemaal zeker welkom na een seintje.
We genieten met volle teugen van dit kleine ventje en kunnen ons helemaal niet meer voorstellen dat hij er nooit is geweest. Alle stress en pijn verdwijnen als je naar dat kleine ventje kijkt. Samen onder de dekentjes in de zetel, genieten!
Om het met onze superman zijn woorden te zeggen 'Mama, papa, T., L., Groentje, Geeltje en Victor met 7 voor altijd.'
Een blog over ons gezin. Over intens geluk, trots, liefde, verdriet, teleurstellingen en nog veel meer. Een blog over de vele kanten van autisme, thuisonderwijs en ouderschap.
dinsdag 31 december 2013
maandag 9 december 2013
Nog 41 dagen...
Mat al 2439 gram en 46 cm (uiteraard allemaal maar een schatting hé) aan baby in de buik en nog maar 41 dagen tot 19 januari 2014 in het voorruitzicht toch nog maar is even die to do updaten en wat blijkt... Ik ben gewoon bijna klaar om te bevallen. Nog twee puntjes afwerken en die pruts mag komen? Nee toch niet dat die nog maar blijft zitten tot de gynaecoloog vind dat het tijd is om te halen.
Superman en nu nog kleine broer kijken helemaal uit naar de komst van die buikbaby. Spontaan kusjes en knuffeltjes op de buik en vrolijk lachen omdat de baby met hen 'speelt'.
Ook rondom ons werden reeds 4 kleine wondertjes geboren in de afgelopen maanden en elke keer gingen we op bezoek. Compleet onverschillig leken onze jongens tot de laatste keer... Die allerkleinste van de 4 die moest toch eens even goed bekeken worden, maar aanraken dat durven ze niet. En overal waar we gaan en ze horen een baby dan reageren ze met 'Babybrus gaat ook wenen hé?!'. Ze zien het helemaal zitten die twee stoere kerels van ons of toch... van op een afstandje ;)
Wat is er al klaar?
- 90% doopsuiker
- Alle babykleertjes gewassen maar we hebben nog niet voldoende van de kleinste maat
- Lakentjes, slaapzakjes, ... gewassen
- Buggy staat op zolder gewassen klaar
- Babyspeeltjes en spulletjes staan op zolder klaar
- Babybed in elkaar zetten
- Nog enkele babykleertjes voorzien
- Doopsuikermeubel maken
- Een plaatsje zoeken in de living voor de draagmand die we de eerste tijd zullen gebruiken als wiegje, daarna zien we nog wel over er een park komt of niet
- Pampers in babymaat kopen
- Een knuffeltje voor buikbaby kopen
- Geboortekaartjes kiezen en maken en daarna dan toch ook maar is de enveloppen schrijven
- Mutsjes flocken
- Geboorteslinger flocken
- Geboortecadeautjes maken voor de grote broers
- Matras voor babybed kopen en dan bed op de juiste hoogte zetten en opdekken
- Alles van zolder halen
- De bevallingsdatum aanduiden op onze jaarkalender
- Schema's maken voor onze superman voor als mama in het ziekenhuis ligt
- Valies maken
- Overzicht maken voor de babysit
Wat moet er nog gebeuren?
- 26 doopsuikers afwerken (die vervloekte strikjes ook)
- Papa wil ook graag een houvast met daarop alle routines (hij werkt nu éénmaal hard voor zijn gezin) zodat er zeker niets mis gaat dus dat moet nog op papier komen
Superman en nu nog kleine broer kijken helemaal uit naar de komst van die buikbaby. Spontaan kusjes en knuffeltjes op de buik en vrolijk lachen omdat de baby met hen 'speelt'.
Ook rondom ons werden reeds 4 kleine wondertjes geboren in de afgelopen maanden en elke keer gingen we op bezoek. Compleet onverschillig leken onze jongens tot de laatste keer... Die allerkleinste van de 4 die moest toch eens even goed bekeken worden, maar aanraken dat durven ze niet. En overal waar we gaan en ze horen een baby dan reageren ze met 'Babybrus gaat ook wenen hé?!'. Ze zien het helemaal zitten die twee stoere kerels van ons of toch... van op een afstandje ;)
Wat is er al klaar?
- 90% doopsuiker
- Alle babykleertjes gewassen maar we hebben nog niet voldoende van de kleinste maat
- Lakentjes, slaapzakjes, ... gewassen
- Buggy staat op zolder gewassen klaar
- Babyspeeltjes en spulletjes staan op zolder klaar
- Babybed in elkaar zetten
- Nog enkele babykleertjes voorzien
- Doopsuikermeubel maken
- Een plaatsje zoeken in de living voor de draagmand die we de eerste tijd zullen gebruiken als wiegje, daarna zien we nog wel over er een park komt of niet
- Pampers in babymaat kopen
- Een knuffeltje voor buikbaby kopen
- Geboortekaartjes kiezen en maken en daarna dan toch ook maar is de enveloppen schrijven
- Mutsjes flocken
- Geboorteslinger flocken
- Geboortecadeautjes maken voor de grote broers
- Matras voor babybed kopen en dan bed op de juiste hoogte zetten en opdekken
- Alles van zolder halen
- De bevallingsdatum aanduiden op onze jaarkalender
- Schema's maken voor onze superman voor als mama in het ziekenhuis ligt
- Valies maken
- Overzicht maken voor de babysit
Wat moet er nog gebeuren?
- 26 doopsuikers afwerken (die vervloekte strikjes ook)
- Papa wil ook graag een houvast met daarop alle routines (hij werkt nu éénmaal hard voor zijn gezin) zodat er zeker niets mis gaat dus dat moet nog op papier komen
woensdag 4 december 2013
Al 5 jaar!!!
Ging zonet haar superman uit bed halen en vroeg of hij nog wist wat er vandaag ging gebeuren. Luid genoeg riep hij 'Jaaaaaarrrrrriiiiiggggggg!!!!!!!!'
'Ja hoor lieve L., gelukkige verjaardag, mag ik je een kus geven?'
Dat mocht en daarop volgde heel lief 'Ooooh dankjewel iedereen!'
Eens beneden zag hij op zijn klok de picto van cadeautje (die hing al een week lang te blinken op het weekschema) onder de foto van papa. Weer 'Ooooh dankjewel iedereen!'
En toen zag hij aan zijn bordje een envelop met zijn naam op. 'Mama is die voor mij?'
'Ja hoor het is jou plopkaartje.'
Hij pakt hem vast (hij koos het kaartje zelf in de winkel, zo'n lekker irritant dat de kabouterdans afspeelt als het opent) en zegt 'Ooooooh wat zou daar toch inzitten, wat zou daar toch inzitten, wat zou daar toch inzitten mama????'
Hij doet hem open en weer 'Oooooooh dankjewel iedereen!'
Dan wandelt hij naar het weekschema. 'Mama het is woensdag en ik moet niet naar school?'
'Nee ik had je toch verteld dat je niet meer naar school moet tot (wijzend op de jaarkalender) hier?'
'Ooooooh dankjewel dit is de leukste verjaardag!'
Oké hij heeft stress en dat laatste deed heel erg pijn maar zijn stralende gezichtje en pure onschuld... Zalig!!! Ook voor mama wordt dit een dagje puur genieten!
Gelukkige verjaardag mijn kleine (of toch nu al wel heel erg grote) superman!
'Ja hoor lieve L., gelukkige verjaardag, mag ik je een kus geven?'
Dat mocht en daarop volgde heel lief 'Ooooh dankjewel iedereen!'
Eens beneden zag hij op zijn klok de picto van cadeautje (die hing al een week lang te blinken op het weekschema) onder de foto van papa. Weer 'Ooooh dankjewel iedereen!'
En toen zag hij aan zijn bordje een envelop met zijn naam op. 'Mama is die voor mij?'
'Ja hoor het is jou plopkaartje.'
Hij pakt hem vast (hij koos het kaartje zelf in de winkel, zo'n lekker irritant dat de kabouterdans afspeelt als het opent) en zegt 'Ooooooh wat zou daar toch inzitten, wat zou daar toch inzitten, wat zou daar toch inzitten mama????'
Hij doet hem open en weer 'Oooooooh dankjewel iedereen!'
Dan wandelt hij naar het weekschema. 'Mama het is woensdag en ik moet niet naar school?'
'Nee ik had je toch verteld dat je niet meer naar school moet tot (wijzend op de jaarkalender) hier?'
'Ooooooh dankjewel dit is de leukste verjaardag!'
Oké hij heeft stress en dat laatste deed heel erg pijn maar zijn stralende gezichtje en pure onschuld... Zalig!!! Ook voor mama wordt dit een dagje puur genieten!
Gelukkige verjaardag mijn kleine (of toch nu al wel heel erg grote) superman!
Abonneren op:
Posts (Atom)