De middelste zoon heeft zo zijn momenten en die zijn er tegenwoordig nogal vaak...
Maar laat ik het even over deze ochtend hebben.
Het begon met dat zijn broer flink zat te eten waardoor hij niet door kon en hij van mij dus even ROND de salontafel moest wandelen. Crisis 1 (er even bij vertellen dat ze om stipt 7 uur uit bed waren).
Hij wil geen chocomelk en als ik vraag of hij zeker is krijgen we crisis 2.
Door deze twee wil hij geen boterhammen eten wat voor hem ook een reden is voor een crisis ook al hoeft hij van mij zijn boterhammen niet op te eten als hij niet wil...3
Omkleden... giga crisis...4
Papiertje voor de juf in de boekentas? Crisis 5, 6, 7 en 8.
Aangezien omkleden nog niet gelukt is... crisis 9.
We zijn 7:37 en hij is nog steeds niet helemaal omgekleed, hij zal toch nog zijn boterhammen willen op eten en vooral toch nog zeker die chocomelk willen, zijn jas en schoenen moeten nog aan, we moeten nog naar school vertrekken MET boekentas MET papiertjes (want ik mag ze ook niet aan de juf geven) en dan moeten we nog daar geraken. Laat ons stellen dat tegen dat we hier om 8:15 vertrokken zijn ik aan MINSTENS 20 crisissen zit.
Nog 1 maand + 1 dag voor zijn onderzoeken starten en ik kan al haast niet meer wachten want zonder diagnose, geen hulpverlening voor onze middelste superman en oooooh hij heeft het zo nodig!
Nog een hele fijne ochtend gewenst allemaal!
